Le croisic part II

Donderdag gingen Jodie en ik naar het zwembad toe, om even wat te relaxen zonder kinderen. Dat was wel even fijn want we zitten praktisch 2 weken in een huis met z'n vijven waar niet zoveel te doen is. De afgelopen week was niet zo leuk als de eerste week, 2 weken was echt te lang, voor de kinderen en ook voor ons. De kinderen waren echt vervelend een paar dagen. Ze luisterden niet maar naar mij, Jodie of bonne-maman. Ze namen niks serieus en lachten om alles alsof het altijd een grapje was. Die dagen waren echt niet leuk, een paar voorbeelden: zaterdag gingen we naar La Baule, een plaats dichtbij met een groot strand. De kinderen speelden op het strand en het enige wat ze NIET mochten doen is het water in gaan. Maar wat deed Edouard? Gewoon tot z'n ondergoed in het water lopen. Een andere dag gingen we naar de winkel en de kinderen renden door de hele winkel, schreeuwend, met allemaal breekbare spullen en luisterden naar niks, echt ongelofelijk. Daarbij kwam nog eens dat Jodie zaterdag ziek was, en ze het daarna aan mij overgaf en ik maandag en dinsdag ziek op bed lag. Misschien dat het daarom erger leek dan het was, maar het voelde niet zo goed. Die dagen waren in ieder geval de dagen waarop je je afvraagt waarom je ook al weer een au pair wilde zijn. Gelukkig is dat nu weer voorbij, want gisteren en vandaag waren ze weer helemaal hoe ze horen te zijn. Wat erg fijn was omdat dat de laaste 2 dagen waren die we met zn allen hadden. En het was 14 graden buiten met flink wat zon dus we gingen naar het strand. Het was zo mooi! Het is een strand met allemaal rotsen, dus wij gingen er op klimmen met de kinderen en ze waren zo geinteresseerd in alle dieren die ze zagen, en er waren echt duizenden mossels, overal zaten ze op de rotsen geplakt. En we klommen en klauterden helemaal naar de zee en de zon scheen op het water, we konden makkelijk in een t-shirt zitten en de kinderen waren eindelijk weer lief. Dat was echt een leuke middag.

Max en Jodie zijn vanmorgen vertrokken, terug naar Nantes en morgen hebben ze een lange autorit terug naar Amsterdam. Ik blijf hier nu nog 2 dagen met Edouard en bonne-maman. Het gaat zo veel beter nu, Edouard is veel aardiger en luistert en het is weer precies zoals voor we hier kwamen, gelukkig. Back to the normal life!