Welcome to Miami!

Ik heb eindelijk weer tijd om even een reisverslag te schrijven, de eerste vanuit Amerika!

Ik ben hier donderdag al aangekomen. Nadat mama, Jennifer en Mathijs mij 's nachts op Schiphol afgezet hadden ging ik op zoek naar mijn gate, die ik snel genoeg gevonden had, want het was een van de eerste. Gelukkig had ik het precies goed uitgezocht met de kilo's van m'n koffers, en er zelfs net iets te weinig in gedaan. M'n eerste vlucht, naar Parijs duurde wel 42 minuten! Ik kreeg er wel drinken en eten bij (terwijl ik dat op vluchten van 5 uur niet kreeg?). Aangekomen in Parijs moest ik op zoek naar de volgende gate. Dat was wel een flink stuk lopen want het vliegveld daar is enorm groot. Waar ik aankwam stond een groot bord met alle vluchten en waar je heen moest, dus ik volgde netjes wat op dat bord stond. Toen ik in de hal waar ik schijnbaar moest zijn aankwam stond m'n vlucht niet meer op het bord?! Dus ik moest het weer aan een vrouw gaan vragen die me vertelde dat ik wel hier moest zijn, beetje onduidelijk dus. Uiteindelijk had ik mijn vliegtuig gevonden en ging ik bij de gate wachten. Tot er een kwartier voor boarding ineens op een bord kwam te staan 'kunnen de volgende personen zich melden bij de dichtsbijzijndste air france desk' en ja hoor, daar stond mijn naam tussen. Dus ik op zoek, en het is altijd zo handig dat de fransen ook een beetje Engels spreken..... Maar goed, uiteindelijk had hij mijn paspoort en boarding card gecheckt en was alles volgens mij goed dus geen grote problemen!

Het vliegtuig van Parijs naar Miami was echt superfijn. Er lagen kussentjes en dekentjes op elke stoel en iedereen had een eigen tv'tje afstandsbediening waarop je heel veel films, series en documentaires kon kijken, muziek kon luisteren, spelletjes spelen, volgen waar je was in de lucht, een camera onder het vliegtuig bekijken (zodat je dus de grond kon zien) etc. Ik heb me die uren dus wel vermaakt :)

Aangekomen op Miami moesten we meteen doorlopen naar passport control, waar je dus moest gaan vertellen wat je kwam doen, hoe lang je blijft, je visum laten zien, vingerafdrukken, een foto laten maken, stempels zetten, papieren controleren. Maar de rijen waren dus énorm, want iedereen moest daar doorheen en die gesprekken duurden gemiddeld 10 minuten per persoon. Uiteindelijk had ik natuurlijk weer de verkeerde rij gekozen en heb ik daar anderhalf uur in de rij gestaan. Toen ik aan de beurt was waren ze ook niet zo blij met mij omdat ik niet het volledige adres van Pauline uit m'n hoofd wist en m'n retourticket in m'n e-mail had en geen internet had daar, zodat ik hem niet kon laten zien. Na heel veel nadenken van die man zette hij dan toch een stempel en mocht ik door! Toen ik m'n koffer op ging halen was ik zelfs al zo laat dat een vrouw ze allemaal weg aan het halen was en de namen op aan het schrijven was van degene die hun koffer niet opgehaald had.

Door dit alles stonden Pauline en Sebastian dus ook al 2 uur op mij te wachten, oeps.. Maar goed, ik was in Amerika! We zijn toen meteen doorgereden naar hun Fisher Island appartement, wat echt prachtig is. Maar omdat de airco die dag kapot was moesten we snel wat spulletjes pakken en naar hun andere huis in Fort Lauderdale om daar te slapen. Dat huis is nu waarschijnlijk verkocht dus daar zal ik niet meer veel komen. Omdat we daar vrijdag dus ook waren, en het een kleine 3 kwartier vanaf het eiland is ging Sebastian dus ook niet naar school vrijdag. In plaats daarvan zijn we wat gaan spelen en daarna naar Thunderdome geweest. Een soort overdekt speelpark met allemaal dingen voor kinderen. Zoals een klimwand, een speeltoestel met glijbanen, survivalbaan en ook op de grond hadden ze een vierkant geprojecteerd met spelletjes, bijvoorbeeld een veld met kazen, en daar kwamen dan muizen uit en als je op de muizen ging staan kreeg je punten. Dat ziet er wel heel grappig uit. Na Thunderdome was het tijd voor Sebastians zwemles, want die krijgt hij een paar keer per week. Daarna gingen we weer terug naar Fisher Island want toen was de airco weer gemaakt. Ik heb een mooie kamer hier met een groot bed, televisie, en kastjes, en ik kan zo vanuit mijn kamer op het balkon.

Zaterdag zijn we eerst weer gaan spelen, en 's middags naar de supermarkt geweest, die hier natuurlijk belachelijk groot zijn! Je bent om boodschappen te doen dan ook al flink wat tijd kwijt hier. Verder gaan we veel uit eten, omdat de laatste dingetjes in het appartement nog gemaakt en gekocht moeten worden om te koken enzo. In de middag zijn Sebastian en ik nog naar het strand hier geweest. Je kan daar gewoon heen gaan en je eilandnummer zeggen en dan krijg je handdoeken, strandbedjes en drinken. Echt handig!

Vandaag heb ik een eilandtour gekregen.Het eiland is ook echt supermooi met fonteintjes, 4 appartementen complexen, 2 restaurantjes, een mix van supermarkt en koffiezaak, spa, speeltuintjes, brandweer, postkantoortje, beveiliging en golfbaan. Volgens mij is dat alles wat hier zo'n beetje is. Iedereen rijdt hier in het eiland ook op golfkarretjes, en iedereen heeft er dus ook een. Dus als Sebastian morgen naar school moet stap je in het golfkarretje en breng je hem naar school haha. Ze gaan nog best hard ook, ik denk rond de 30 km/h.
Ik zal snel weer meer schrijven maar ga nu snel slapen want de jetlag is nog niet helemaal over!